Er zijn veel kruisverbanden in het muzikale CV van Rubin en de overige Smalts-leden. We zijn vrienden vanaf de middelbare school. Rubin leerde Zip kennen op de eerste dag van het Lorentz Lyceum, toen hij in een wurggreep op de grond lag na een grap over de naam Boterbloem. Dan heb je dat maar alvast gehad.

Op de middelbare school ontdekken Ootes, Dekker en Boterbloem een nieuwe muziekstroming. Het begon met hardrock, maar waar klasgenoten kozen voor de “Herman Brood richting” adoreerden de drie  Lou Reed, Talking Heads, The Clash, The Damned en The Jam. Later werden obscure bands als Devo, Cabaret Voltaire, Throbbing Gristle en The Residents, maar ook reggae uit de Black Ark Studio van Lee Perry toegevoegd.  De strijd in de pauze wie muziek in de Soos mocht opzetten was medogenloos. Wim Dekker probeerde zijn standpunten kracht bij te zetten door de muur van de schoolkelder te bekladden met “Eno”. Een kenner weet dan genoeg.

Nadat het eindexamen ze verloste, en de tussenjaren verkeerde carrierekeuzes blokkeerden, ontstond in de kamer van Rubin in het kraakpand te Aerdenhout een kleine studio. Drumstel, recorder, mengpaneel en een Roland System 100 synthesizer vulden de woonruimte. Leven in je huis werd een bijzaak.

Ootes en Boterbloem besloten elektronische muziek te studeren op het Instituut voor Sonologie, subfaculteit Natuurkunde in Utrecht. Daarnaast werden optredens van de Minny Pops live gemixt.

Sonologie was een walhalla van elektronische studio’s, computers voor muzikale toepassing (lang voor het Midi tijdperk) en het curriculum was te kenmerken als Muziek Technologie.

Het instituut voor Sonologie doet onderzoek naar alle mogelijke klankverschijnselen, en hoe de menselijke zintuigen hier op reageren.

In 1982 kon je vragen wie een pocket calculator had, maar dan was het lang stil. De eerste betaalbare Casio kwam in 1985. Je moeder vertellen dat je muziek kon maken met computers was een onbegonnen zaak. Niemand wist eigenlijk wat een computer was.

Kraftwerk bracht in dat jaar het album Computerworld uit, en wij wisten precies hoe ze het hadden gemaakt.

Despite its theme, the production of the album was completely analogue and did not involve any computer technology

Toch was dit de voorbode van technologie waar wij al met beide benen in stonden. We noemden ons Studio DAC (Digital Audio Conversion) en het werd door Rubin, Zip en studievriend Harrie Kemps tot de nok gevuld met elektronica.

De Acorn Atom was op dat moment de eerste microcomputer voor gebruik als homecomputer. In hun nieuwe studio aan het Spaarne in Haarlem (wederom op de kamer van Ootes) werd de Atom het hart rond een enorme door Zip gebouwde Digisound 80 Modular synthesizer.

De Atom werd door Rubin voor muzikale toepassing geprogrammeerd in Basic en 6502 assembly. Met zelfgebouwde Digital Audio Converters (DAC) werd de Atom een sequencer voor de Digisound synthesizer.

Met een zelfgebouwd drumstel werd de Digisound een electronische drumkit.  Dave Simmons ontwikkelde op dat moment zijn tweede serie elektronische drums, de SDS5.

In de zomer van 1982 ontstaat Smalts, en Ootes neemt in 1983 als studio drummer met de Minny Pops hun album Poste Restante op.

De Acorn Atom wordt vervangen voor een kostbare IBM personal computer, maar de echte revolutie in digital studio recording begon toen in 1983 voor het eerst een Roland Jupiter aan een Prophet 600 was gekoppeld. Midi was geboren. Gelijk leverde Atari een machine met een ingebouwde Midipoort, en Emagic lanceerde de eerste Midi recorder C-Lab Creator.

Studio DAC kocht meerdere machines om de groei van opdrachten voor audiovisuele composities op radio, TV en reclamespots te bolwerken.  Er werd altijd gezocht naar een balans tussen analoge opnames en digitale ondersteuning. Akoestische instrumenten werden virtuoos bespeeld door Pieter Mulder en leden van de reggaeband Sundance Kid. De studio ontwikkelde expertise in microfoon- en opnametechnieken en state of the art  effectenapparatuur,  samplers en digitale recorders.

De studio verhuisde naar een pand in de Lange Begijnestraat in Haarlem (weer woonde Rubin daar) en er braken gouden tijden aan.

Nadat Rubin 5 jaar fulltime had lesgegeven op de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht, studierichtingen  Muziek Technologie en Interaction Design, stroomden de audiovisuele opdrachten binnen. Leerlingen van de HKU kwamen in DAC aan audiovisuele projecten werken.

Er was altijd 10 man bezig, variërend van audio opname, tot beeldbewerking, programmeren van CD-Rom-titels en zelfs het bouwen van dynamische websites. Studio Engineer Roger Verhaart sleepte bij uitgeverijen contracten binnen voor educatieve CD-Rom titels, en de productie liep op tot bijna 200 titels.

DAC was een digitale werkplaats voor commerciele opdrachten (“toegepaste compositie” in het jargon van Muziek Technologie), waardoor weinig opnames met bandjes werden gedaan. We haalden ruime omzet, en er bleef studiotijd over om eigen muzikale projecten uit te voeren.

Rubin drumde voor reggaeband The Sundance Kid, die enkele top-40 noteringen haalden, en Smalts kreeg een opleving bij de opname van It’s Good To Be On A Well-Run Ship.

In 1998 werd de studio aan Roger Verhaart verkocht. Rubin en Zip gingen met nieuwe spullen verder in de Nieuwe Vide en daarna bij Zip thuis op zijn bovenverdieping.

Daar zijn nu de recente Smalts platen opgenomen, zoals ooit in de woonkamers van Rubin in Aerdenhout, het Spaarne en de Lange Begijnestraat. De circel is rond.

Rubin heeft vanaf 2022 de Superior Drummer Study iPhone- en iPad App ontwikkeld om Smalts opnames voor te voorbereiden met drum grooves, opname versioning en MIDI output. Rubin vind zichzelf een matige drummer, en hij leunt stevig op digitale hulpmiddelen om zijn drumkennis, vaardigheden en opnames te verbeteren. Wie niet sterk is moet slim zijn. Het plezier in opnemen is het grootste geschenk dat hij ooit heeft gekregen.

Rubin speelt op een Roland TD20 met Toontrack Hansa Studio Michael Ilbert virtuele drumstellen. Zijn favoriete drumkit is een Udo Masshoff Twin Shell, opgenomen met Beyer M380, Neumann U67, U87 en AKG 414 microfoons. Thank you Toontrack, Zip and Michael Illbert for recording me.